درب های حرم‌ امام حسین(ع)

درب های حرم مطهر امام حسین(ع) را بهتر بشناسیم

بنای کنونی حرم مطهرامام حسین(ع)شامل صحنی به مساحت پانزده هزارمتر مربع بوده و ضریح مقدس اباعبدالله(ع)رادررواقی به مساحت۶۰۰مترمربع دربرمی‌گیرد.
حرم مطهرشامل۸درب داخلی(درب ورودی رواق‌‌ها)به نام‌های:

درب قبله،درب علی اکبر(ع)،درب کرامت،درب ناصری،درب ابراهیم مجاب،درب رأس الحسین (ع)ودرب حبیب بن مظاهر
همچنین درب‌های ورودی حرم (درب‌های صحن) شامل ده درب است که ازخیابان‌های اطراف حرم جهت تشرف زائران به داخل صحن شریف قرارگرفته‌اند.تعداد زیاد درب‌های حرم مطهر بدلیل تسهیل درامرزیارت وکاهش ازدحام به ویژه درایام زیارت‌های میلیونی می‌باشد.

نام درب‌ها‌ی صحن مطهر که شامل:

۱-باب القبله: قدیمی‌ترین درب حرم مطهر بوده که ورودی اصلی محسوب می‌شود و وجه تسمیه آن به دلیل قرارگرفتن آن درراستای قبله می‌باشد.

۲-باب قاضی الحاجات(درب برآورنده حاجت‌ها): این درب درمقابل بازارتجارقراردارد وبه نام امام مهدی(عج)نامگذاری شده است.

۳-باب الرجاء(درب امید): بین باب القبله وباب قاضی الحاجات قراردارد.

۴-باب الشهداء(درب شهدا):این درب درنیمه شرقی حرم واقع شده وزائران ازاین درب به سوی حرم حضرت عباس(ع)مشرف می‌شوند. وجه تسمیه آن به یادشهدای کربلامی‌باشد.

۵-باب الکرامه (درب کرامت):این درب در دورترین نقطه ازضلع شمال شرقی حرم ودر مجاورت درب شهداءقراردارد.وجه تسمیه آن به سبب کرامات امام حسین (ع) می‌باشد.

۶-باب السلام(درب سلام):این درب درنیمه ضلع شمالی حرم واقع شده است وچون زائران ازآن جابه امام حسین(ع)سلام می‌دادندبه این نام معروف شد.

۷-باب السدره(درب درخت سدر):این درب در دورترین نقطه ازضلع شمال غربی‌ صحن واقع شده است.این درب به یاددرخت سدری که در قرن اول هجری نشان قبرشریف امام حسین (ع) بودبه این نام معروف شد.

۸- باب السلطانیه(درب سلطانیه):این درب در قسمت غربی صحن مطهرواقع شده وچون توسط یکی ازپادشاهان عثمانی ساخته شدبه این نام معروف شد.

۹-باب الرأس الشریف(درب سرمبارک):در دورترین نقطه ازضلع غربی حرم بوده ومقابل موضع سرمبارک امام حسین(ع)می‌باشد.

۱۰-باب الزینبیه(درب زینبیه):درجنوب غربی صحن مطهربوده ودرمقابل تل زینبی قرارگرفته است.
شایان ذکراست که دربهای داخلی وخارجی حرم مطهرباانواع نقش‌های اسلامی،آیات قرآن به خط کوفی وحکاکی روی چوب مزین می‌باشند

هوای کربلا

 

شب جمعه و نزدیک شب قدر
زبان روزه و قلب عطشناک
هوای کربلا دارد دل ما
هوای بوسه بر شش گوشه عشق
سلام سقای تشنه لب ابالفضل

ولادت حضرت علی اکبر

نوه ی حیدری و شاه جَنانی به به
تو علی اکبری و جانِ جهانی به به
بی سبب نیست مسیحِ دل ارباب شدی
شبه پیغمبری و دُر گرانی به به
نفسی پخش نما نازِ دمت آقا جان
بهترین موذنِ وقتِ اذانی به به
نه فقط آدمیان مدح شما می خوانند
که سرود همه ی فرشتگانی به به
همچو عباسِ علمدار میانِ لشگر
تو جگردار و دلیر و پهلوانی به به
ای بهار دلِ لیلا نگهی کن مولا
تو بهارِ سبزِ دلهای خزانی به به
این غزل هستیِ من بود فدایت آقا
همه ی هستیِ شاعرِ جوانی به به

(میلاد حضرت علی اکبر و روز جوان بر همگان مبارک)🍰🍰💐

فرشته ی آزاد

 

فرشته آزاد شده امام حسین علیه السلام

شیخ صدوق و ابن قولویه و دیگران از امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرده اند :

که چون امام حسین علیه السلام متولد شد خداى جهان آفرین به جبرئیل امر کرد که با هزار ملک براى تهنیت از طرف خداوند و از طرف خود به محضر مبارک پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله نازل شود .

جبرئیل عبوریش از جزیره اى افتاد با فرشته اى رو به رو شد که از حاملان عرش ‍ الهى بود خداوند او را به امرى مقرر داشته بود و او در فرمان الهى کندى کرده بود، خداوند عالم هم بالش را در هم شکسته و او را در آن جزیره انداخته بود آن فرشته در آن جزیره مدت هفتصد سال بود که خدا را عبادت مى کرد در روایتى آمده است که خداوند بزرگ او را مخیر کرد مابین عذاب دنیا و عذاب قیامت ، او عذاب دنیا را اختیار کرد سپس خدا او را در آن جزیره شکنجه داد .

آن فرشته دید که جبرئیل با فرشتگان فرود مى آیند از او پرسید که اراده کجا دارید ؟

گفت :

لطفا به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید 

ادامه نوشته

کاروان کربلا

 

۲۸ رجب، سالروز حرکت کاروان حضرت سیدالشهدا به سمت کربلا

شعر جاودانه محمدحسین بهجت تبریزی مشهور به «شهریار» حال و هوای این روزهای حرکت امام حسین از مکه به سمت کربلا را روایت کرده و به تصویر می‌کشد:

شیعیان دیگر هوای نینوا دارد حسین

روی دل با کاروان کربلا دارد حسین

از حریم کعبه ی جدش به اشکی شست دست

مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم

بیش ازین ها حرمت کوی منا دارد حسین

پیش رو راه دیار نیستی، کافیش نیست

اشک و آه عالمی هم در قفا دارد حسین

بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب

کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین

رخت و دیباج حرم چون گل به تاراجش برند

تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین

بردن اهل حرم دستور بود و سرّ غیب

ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین

سروران، پروانگان شمع رخسارش ولی

چون سحر روشن که سر از تن جدا دارد حسین

سر به قاچ زین نهاده، راه پیمای عراق

می نماید خود که عهدی با خدا دارد حسین

او وفای عهد را با سر کند سودا ولی

خون به دل از کوفیان بی وفا دارد حسین

دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا

با کدامین سر کند، مشکل دوتا دارد حسین

سیرت آل علی (ع) با سرنوشت کربلاست

هر زمان از ما،یکی صورت نما دارد حسین

آب خود با دشمنان تشنه قسمت می کند

عزت و آزادگی بین تا کجا دارد حسین

دشمنش هم آب می بندد به روی اهل بیت

داوری بین با چه قومی بی حیا دارد حسین

بعد ازینش صحنه ها و پرده ها اشکست و خون

دل تماشا کن چه رنگین سینما دارد حسین

ساز عشق است و به دل هر زخم پیکان زخمه ای

گوش کن عالم پر از شور و نوا دارد حسین

دست آخر کز همه بیگانه شد دیدم هنوز

با دم خنجر نگاهی آشنا دارد حسین

شمر گوید گوش کردم تا چه خواهد از خدا

جای نفرین هم به لب دیدم دعا دارد حسین

اشک خونین گو بیا بنشین به چشم شهریار

کاندرین گوشه عزایی بی ریا دارد حسین